- ғӯл
- I[غول]1. махлуқи қавиҳайкалу бадвоҳимаи хурофӣ – афсонавӣ, ки гӯё дар кӯҳу биёбон маскан дорад; дев, иблис2. маҷ. марди бузургҷуссаи бадҳайбат; одами девсирату бадкирдор; ғӯли биёбон(ӣ) а) махлуқи афсонавии биёбонӣ б) маҷ. одами ваҳшитабиату дуруштандому аблаҳII[غول]кит. бошишгоҳи шабонаи чорпоён дар дашту саҳро; қӯра; муқ. оғилIII[غول]ниг. ғӯла 3
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.